Twee St Mary Cathedrals
St Mary's Catholic Catheral (Broughton Street) is van het aartsbisdom St. Andrews en Edinburgh -
De originele oertijd See van St Andrews werd opgericht vóór 900;
Het verhaal van de moederkerk van het aartsbisdom St. Mary's, begint pas tijdens de dagen van de vicars Apostolic voorafgaand aan het herstel van de hiërarchie in 1878. Bisschop Hay, vicar Apostolic voor het Lowland District, koos de locatie van St. Mary's in 1801, maar het was bisschop Cameron die in 1814 de kapel van St. Mary's opende.
Toen St Mary Cathedral werd gebouwd, was het een rechthoekig gebouw. In 1841 breidde bisschop Gillis het heiligdom uit en liet een nieuwe preekstoel in de kathedraal plaatsen. In 1866 liet bisschop Strain, destijds vicaris Apostolisch van het oostelijk district van Schotland, er een kloosterkapel aan bouwen, waar nu de Lady Aisle is.
Het was Canon Donlevy, beheerder van de kathedraal die aan het einde van de negentiende eeuw ernaar streefde de St Mary kathedraal een uitstraling te geven die haar naam waardig is.
De St Mary Cathedral (Palmerston Place) werd aan het einde van de middeleeuwen, toen alle christelijke kerken in Noord-Europa behoorden tot de 'één katholieke kerk' onder het gezag van de paus, bevond Edinburgh zich in het aartsbisdom van St. Andrews, met zijn aartsbisschopzetel (kathedra) in St Andrews zelf . In 1560 veegde de calvinistische reformatie het middeleeuwse systeem weg, en daarmee de orde van bisschoppen, die pas in 1610 onder James VI werd hersteld. Het bisdom van Edinburgh werd gesticht in 1633 door Charles I, en de oorspronkelijke parochiekerk van de stad, werd de kathedraal St Giles. Na de zegevierende verbondsopstand van 1637 die op Presbyteriaanse ideeën stoelde, in plaats van op bisschoppelijke ideeën, verloor St. Giles de status van Kathedraal. Bij de revolutie in 1688 werden de Schotse bisschoppen en ondersteunende geestelijken verworpen, omdat ze weigerden een eed af te leggen aan Willem van Oranje in plaats van aan koning James. De gevestigde kerk werd hierdoor in Schotland overgedragen aan het Presbyteriaans bestuur. St Giles werd bijgevolg opnieuw de "High Kirk" van Edinburgh. De uitgeworpen Episcopalen, vanwege hun Jacobitische neigingen, werden onderworpen aan strenge strafwetten tot 1792. Hierna waren ze vrij, Geleidelijk gaven hun obscure ontmoetingshuizen plaats aan kerken, maar gedurende de vele arme jaren die volgden, waren er geen kathedralen in de zeven bisdommen van Schotland. In het bisdom Edinburgh werden andere kerken gebruikt als de "pro-kathedraal" totdat St Mary's werd voltooid in 1879.
Bron: www.www.cathedral.net/
Moederkerk binnen de Hervormde traditie - St Giles' Cathedral
St Giles 'Cathedral , of de High Kirk van Edinburgh , is een parochiekerk van de Church of Scotland in de oude binnenstad van Edinburgh .
Waarschijnlijk gesticht in de 12e eeuw en toegewijd aan Saint Giles, werd de kerk in 1467 door paus Paulus II tot collegiale status verheven . In 1559 werd de kerk protestant met John Knox , de belangrijkste figuur van de Schotse Reformatie , als minister. Na de Reformatie werd St. Giles intern verdeeld om meerdere congregaties en seculiere doeleinden te dienen, waaronder als een gevangenis, en als ontmoetingsplaatsen voor het Court of Session en het Parlement van Schotland . Tijdens perioden van episcopatie binnen de Church of Scotland , diende St Giles 'kort als een kathedraalin de 17e eeuw. In 1637 veroorzaakte een rel in St Giles tegen de religieuze hervormingen van Charles I de vorming van de Covenanters en het begin van de Wars of the Three Kingdoms . In de 19e eeuw werd St Giles gerestaureerd en werden de interne scheidingswanden verwijderd.
Het huidige kerkgebouw dateert uit de 14e eeuw en de kenmerkende kerktoren is een van de bekendste bezienswaardigheden van Edinburgh. Sinds de middeleeuwse periode is St Giles de locatie van nationaal belangrijke evenementen en diensten en bevindt zich hier de kapel van de Orde van de Distel . De rol van de kerk in de Schotse Reformatie en de rebellie van de Covenanters heeft ertoe geleid dat ze "de Moederkerk van het Presbyterianisme" wordt genoemd. Naast het huisvesten van een actieve gemeente, is de kerk een van de populairste bezoekerslocaties van Schotland en verwelkomt meer dan een miljoen bezoekers in 2018.
Bron: Wikipedia
St Margaret's Chapel binnen de muren van Edinburgh Castle
St Margarets kapel is het oudste gebouw in Edinburgh is samen met het kasteel gelegen op de hoogste heuvel. Hier wordt men al wandelend over de Royal Mile, ondergedompeld in de Gouden Drakinnenenergie, want hier ligt een krachtige Drakinnenlijn. Vanaf deze heuvel kijkt men in het rondte en met name zie je dan in de verte alle aan Moeder Maria gewijde kerken liggen én aan het einde van de Drakinnenweg komt men uit bij Drakinnenheuvel Arthur Seat bij Palace Holyroodhouse.
Koning David bouwde deze Moeder kapel van St. Margaret rond 1130, waarschijnlijk als onderdeel van een grote stenen toren. Hij droeg het op aan zijn heilige moeder, Margaret. De vierkante stenen, kenmerkende ramen en versierde boog onthullen zijn middeleeuwse oorsprong.
Margaret, een Saksische prinses, vluchtte naar Schotland kort na de Normandische verovering van Engeland in 1066. In 1070 trouwde ze met koning Máel Coluim (of Malcolm Canmore, die verschijnt in Macbeth van Shakespeare) en werd bekend vanwege haar vroomheid en studies.
Na haar dood in het kasteel in 1093, werd het lichaam van Margaret langs een leger gesmokkeld om bij Dunfermline te worden begraven. Ze werd in 1249 door paus Innocentius IV tot de enige koninklijke heilige van Schotland gemaakt.
De kapel was een van de meest heilige plaatsen in Schotland. De koninklijke familie aanbad haar in deze kapel met haar toentertijd fel beschilderde interieur. Zelfs Robert de Bruce spaarde de St Margaret kapel toen hij grote delen van het kasteel verwoestte na de herovering van de Engelsen in 1314.
Na de protestantse hervorming in de jaren 1560 werd de kapel omgebouwd tot een kruitwinkel en de oorsprong ervan werd vergeten. Het heeft vele belegeringen doorstaan voordat het in 1845 werd herontdekt.
Koningin Victoria ondersteunde de restauratie van de kapel in 1851-1852.
Schotse heiligen en helden, waaronder St Margaret en William Wallace, worden getoond in het gebrandschilderde glas uit 1922.
Tegenwoordig is de kapel van St. Margaret een populaire trouwlocatie.
Bewerkte Bron:
Reactie plaatsen
Reacties